“ผมไม่อยากจะเล่นอย่างปลอดภัยกับอักษรวิจิตรแบบดั้งเดิม ผมมักจะอยากเล่นวิธีการเขียนแบบทางเลือกอื่น ๆ เสมอ” ศิลปินชอบที่จะเบี่ยงเบนไปจาก “เส้นทางที่ถูกต้อง” และบุกเบิกพื้นที่ที่ไม่รู้จัก โดยเริ่มจากภาพของถ้อยคำเพื่อสร้างอักษรวิจิตรสมัยใหม่ที่เปรียบเสมือนภาพวาด งานนี้ใช้สีน้ำเงินเป็นพื้นหลัง และใช้สีเหลืองมาเขียนข้อความที่ตัดตอนมาจาก “คัมภีร์ลัทธิเต๋า”(Dao De Jing)ของเหลาจื่อด้วยเฉ่าซู หมึกกระเด็นไปในภาพวาด ฝีแปรงหรูหรา และเค้าโครงของฝีแปรงฝ่าฝืนกฎเกณฑ์แบบเดิมๆ ผลงานนี้ได้ขจัดขอบเขตของอักษรวิจิตรและการวาดภาพ ข้ามขอบเขตและผสมลักษณะของอักษรวิจิตรและการวาดภาพ สร้างประกายไฟทางเลือก และนำเสนอลักษณะอักษรวิจิตรของศิลปินที่นำความมองเห็นเป็นความคิดการสร้าง